Voorstelblog: De afvalrace van Esther

Foto: Esther van Ras

Dit is de allereerste blog ooit geschreven door mij. In deze wekelijkse blog zal ik mijn ervaringen met jullie gaan delen die ik de komende 180 dagen ga meemaken.

Denkende nu aan de confrontaties met mezelf en mijn lichaam, keuzes in het maken van mijn eetgewoontes, hoe het me gaat lukken om 5x per dag iets te eten (nu schiet dat er erg vaak bij in) en genoeg te drinken (ook dit doe ik niet genoeg) en de juiste keuzes (ben een Bourgondiër die houdt van lekker en hartig eten), de spierpijn en natuurlijk het voelen dat mijn conditie vooruit gaat, dat ik meer energie ga krijgen en natuurlijk ook niet geheel onbelangrijk hoe mijn gewicht zal gaan verminderen.

Ik zal me even voorstellen. Ik ben Esther van Ras, 42 jaar oud en wonend in Etten-Leur. Ik woon samen met mijn vriend en we hebben een lieve hond. Ik werk 38 uur per week in het forensische werkveld. Het is een erg uitdagende baan, die soms meer tijd in beslag neemt dan die 38 uur. Mijn hobby’s zijn: klussen, wandelen met de hond (gaat steeds moeizamer in verband met zijn leeftijd), lezen en binge watching (series achterelkaar kijken). Je zal je wel afvragen, waarom sporten er niet bij staat, nu eigenlijk is dat niet echt een hobby voor mij, eigenlijk ook nooit geweest. Sommige mensen zien het als ontspanning, maar ik zie het vooral als
inspanning. Hopelijk gaat dit gedurende dit traject veranderen ;-).

Waarom De Afvalrace?

Dan zal je je ook wel afvragen waarom ik me heb aangemeld, omdat sporten een groot deel hiervan is. Ik heb zoals velen al meerdere lijnpogingen ondernomen, zowel de verschillende diëten (de ons wel bekende boekjes) als de verschillende afslank manieren via repen en shake (ook verschillende manieren), afslanktabletten via de huisarts, en sporten in de cabines. Als ik terug kijk heeft dit toch wel een groot deel van mijn leven in beslag genomen. Uiteindelijk heeft dit alles niet tot een blijvend resultaat geleid. Het volhouden van de diëten dat ging op zich wel, maar na 10 kilo te zijn verloren, dan gebeurde er helemaal niets meer, hoelang ik ook doorging. En dan liep mijn motivatie langzaam achteruit. Ik hoop met dit traject lol in het sporten te gaan krijgen, dat het een onderdeel van mijn leven gaat worden en dat ik blij ga worden als ik in de spiegel kijk. Ik hoop na 180 dagen mijn doel bereikt te hebben en zo niet, dat ik er erg dicht bij in de buurt kom. Ik zal er alles aan doen om mijn doel te bereiken. Ik zal niet ontkennen dat ik het ook erg spannend vind en dat dit alles zowel het sporten als het bloggen en vloggen (wat ik beide nog nooit gedaan heb) dat dit alles me wel uit mijn comfortzone haalt. Gelukkig hoef ik het niet alleen te doen en krijg ik hulp van mijn coach, Patricia. Hoe ik aan mijn doelen ga werken lees je in mijn volgende blog.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen