Normaal train ik op woensdag en vrijdag maar deze week heb ik alleen op woensdag getraind. Je moet ook wat tijd nemen voor ontspanning dus ben ik met mijn zus naar een optreden geweest.
Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik de training wel heb gemist. Dat had ik van mezelf niet verwacht dat ik het zou missen. Maar mijn gevoel zei anders. Ik wil er nu 100% voor gaan. Ik merk dat het werkt. Dat de afvalrace echt de stok achter de deur is die ik nodig had en ik wil er alles uithalen wat eruit te halen is.
Afgelopen woensdag was een zware training, maar wel één die achteraf ontzettend veel voldoening gaf. Wij trainen altijd op een atletiekbaan en vaak beginnen we met een rondje dribbelen op de baan als warming up. Het feit dat ik één ronde ren (400 meter) is voor mij al een prestatie. Maar afgelopen woensdag had Patricia iets anders voor ons in petto. We gingen niet één maar zes rondes hardlopen met na elke ronde twee oefeningen. Dat zijn verschillende oefeningen voor verschillende spiergroepen. Denk aan opdrukken, buikspieren, squat etc. Ik dacht ze maakt een grapje. Dat krijg ik echt niet voor mekaar. Ik denk al gauw dat gaat me niet lukken. Ik hou amper één ronde vol. Maar ze maakte geen grapje. Alle drie hebben we het op ons eigen tempo gedaan. En het is zo fijn dat je je aan elkaar kan optrekken. Patricia heeft ook een paar rondes meegelopen en dat gaf afleiding en voor ik het wist had ik mijn ronde alweer gelopen. Ik was misschien niet de vlotste maar ik heb het wel gedaan. Ik zei ook tegen mijn mede sporters als ik dit tegen mensen vertel die mij kennen dan zeggen ze: “Waaaat, Anita heb jij dat gedaan?” Achteraf gaf het me echt voldoening en kan ik meer dan ik denk zie je wel.
Aan het einde van de training hadden Esther en ik nog iets leuks verzonnen. Omdat het bijna pakjesavond is hadden we voor Patricia een heerlijke chocolade letter. Oh heerlijk chocolade! Maar ja dat is voor ons nu even niet de bedoeling. Dus hadden wij een wortel. Die later volgens de kinderen in de schoen hoorde voor het paard van sinterklaas. Afgelopen zondag hebben we sinterklaas gevierd bij mijn vader en daar horen natuurlijk pepernoten bij en chocolade munten. Sintschuim en marsepein. Ik hou er zo van. Maar ik heb me echt ingehouden hoe moeilijk het soms ook is. Het zijn toch die wortelen geworden. Anders is het einde weer zoek. En dat wil ik niet. Het zal niet het laatste moeilijke moment zijn.
Maar we gaan door,
Tot volgende week.
Anita wordt begeleid door Enforce Etten-Leur, je kunt Anita ook bij ons volgen via Facebook en YouTube.
